آستان جانان

هدف اصلی‌ اين فصل آن است كه نشان دهد سكولاريسم – با اين تعريف: جدايی‌ نهادی‌ اسلام و دولت با وجود رابطه با سياست - درواقع با تواريخ جوامع (به صورت جمع) اسلامی‌ بيشتر سازگاری‌ دارد تا با مفهوم پسا استعماری‌ دولتی‌ اسلامی‌ كه بتواند شريعت را از طريق قوه قهريه دولت تحميل نمايد.نویسنده:عبدالله احمد النعیماين جدايی‌ ميان اقتدار دينی‌ اسلام و اقتدار دولتی‌، تضمينی‌ است ضروری‌ در برابر سوء استفاده از نقش سياسی‌ اسلام. آرزو دارم با نشان دادن اين كه اين مفهوم از سكولاريسم در واقع "اسلامی‌" است، در زدودن تصور مسلمين از اين مفهوم به عنوان حقه‌ای‌ غربی‌ كه مستلزم تنزل دين به حوزه خصوصی‌ است مؤثر واقع شوم. همانگونه كه در فصل٤ به طور مفصل در اين مورد بحث خواهم كرد، در واقع هيچ الگوی‌ غربی‌ متحدالشكلی‌ درباره سكولاريسم وجود ندارد، زيرا هر يك از جوامع غربی‌ رابطه ميان دين و دولت، و دين و سياست را در بافت تاريخی‌ مخصوص به خود مورد بحث قرار می‌‌دهند. همچنين اشتباه است اگر بپنداريم كه در هريك از اين به اصطلاح جوامع سكولار اروپای‌ غربی‌ و آمريكای‌ شمالی‌ در واقع دين صرفاً به حوزه خصوصی‌ محدود شده است. در پرتو [مطالب] اين فصل و فصل 4، آشكار خواهد شد كه جوامع اسلامی‌ به لحاظ رابطه دين و دولت، با جوامع غربی‌ تفاوت بنيادی‌ ندارند. همانگونه كه آيرا لاپيدوس به درستی‌ گفته است:در جوامع اسلامی‌ تفاوتی‌ قابل توجه در نهادهای‌ دينی‌ ودولتی‌ وجود دارد. شواهد تاريخی‌ نشان می‌‌دهند كه هيچ الگوی‌ منفردی‌ برای‌ نهاد های‌ دينی‌ و دولتی‌ وجود ندارد، بلكه بالعكس الگوهای‌ متعارض فراوانی‌ وجود دارد. همچنين، در هر يك از الگوها در ارتباط با توزيع اقتدار، كاركرد و روابط ميان نهادها ابهامات و تناقضاتی‌ وجود دارد. و سران آستان جانان...

نویسنده: دکتر احمد هاشمیاین روزها در فضای مجازی و حقیقی به نحو روزافزونی از دین انسانیت سخن به میان می‌آید، کسانی که به هر نحوی با دین زاویه دارند مردم را دعوت می‌کنند که از همه‌ی ادیان و آیین‌ها بگسلند و به آیین انسانیت درآیند. از برتراند راسل فیلسوف خداناباور قرن ۱۹ و ۲۰ جمله‌ای را نقل می‌کنند که: «از خودتان انسانیت به یادگار بگذارید نه انسان، تولیدمثل را هر جانوری بلد است!!».جایگزین شدن دین با روابط انسانی و اخلاقی عنوان بسیار جالب‌توجهی است که می‌تواند بسیاری از اذهان را به‌طرف خودش بکشاند. تصور اینکه مردم بدون ترس یا امید به عقوبت‌ها یا پاداش‌های اخروی، کارهای نیک را صرفاً به خاطر انسانیت و حس درونی نیکوکاری انجام دهند، تصور بسیار ایده آلی است. همچنین در چنین جهان تخیل شده‌ای ازآنجاکه ادیان از جامعه رخت بربسته‌اند و همه مردمان تابع یک دین تصویر می‌شوند، فرض می‌شود که نزاع‌های بین ادیان و مذاهب و فِرَق نیز با همه هزینه‌ها و آسیب‌هایشان از بین رفته‌اند و بدیهی است چنین دنیای فرضی‌ای چه قدر مطلوب و خواستنی است.اما سؤال اساسی اینجاست که آیا چنین چیزی ممکن است؟ اصولاً آیا دینی به نام دین انسانیت وجود دارد و اگر وجود دارد آن دین چیست و چه ویژگی‌هایی دارد و چه نقدهایی بر آن وارد است؟در پاسخ باید گفت: آری! دین انسانیت واقعاً وجود خارجی دارد، دین انسانیت (به فرانسوی Religion de l'Humanité یا Église Positiviste ) یک دین سکولار است که توسط آگوست کُنْت(به فرانسوی: Auguste Comte) (1857-1798) جامعه‌شناس و فیلسوف فرانسوی ایجادشده است، کُنْت در کتاب «سیستم سیاست مثبت» [Système De Politique Positive] اصول دینش را چنین بیان می‌کند:نوع‌دوستی: که منجر به بخشندگی و وقف کردن فروتنانه به دیگرا آستان جانان...

نویسنده: حمزه تزورتزسمترجم: علی اکبر خوشنوبهترین روش برای پاسخ به اینچنین سوالاتی، فهمیدن کیستی خداوند'>خداوند در بافت عبادت'>عبادت است. در اصطلاح، خداوند نهادی است که عبادات ما برای او خواهد بود؛ به عنوان حقیقتی ضروری از وجود او. قرآن بارها این حقیقت را دربارۀ خداوند برجسته می‌کند:«إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي» (طه: ۱۴)«من «الله» هستم، و معبودي جز من نيست، پس تنها مرا عبادت كن، (عبادتي خالص از هرگونه شركي)، و نماز را بخوان تا (هميشه) به ياد من باشي.»از آنجا که خداوند، به یقین، تنها نهادیست که حق عبادت ما برای اوست، پس تمامی اعمال عبادی ما تنها باید به سوی او هدایت شود.در سنت اسلام، خداوند نهادی با حداکثر کمال تلقی می‌شود. او دارای تمامی اسماء و صفات عالی در حد کمال است. برای مثال در الهیات اسلامی، خداوند به کمال دوستداری و محبت توصیف شده، یعنی محبت او کامل‌ترین نوع محبت و بالاترین عشق ممکن است، و به خاطر همین اسماء و صفات، باید خداوند را عبادت کرد. ما همیشه مردم را به خاطرمهربانی، دانش و خرد آن‌ها ستایش می‌کنیم، اما مهربانی، دانش و خرد خداوند در بالاترین حد ممکن و به صورت کمال آن است، و هیچ نقص و عیبی در آن وجود ندارد. پس خداوند شایستۀ عالی‌ترین ستایش‌هاست، و ستایش خداوند، شکلی از عبادت است. همچنین خداوند تنها کسیست که خواست‌ها و دعاهای ما صرفاً باید برای او باشد. او در بهترین حالت می‌داند چه چیز برای ما خوب است، و او تنها خوبی را برای ما می‌خواهد، بنابراین تنها او باید عبادت شود و تنها از او کمک خواسته شود. خداوند شایستۀ عبادات ماست، زیرا چیزی دربارۀ خدا هست که این حالت را نسبت به او ایجاد می‌کند. اوکسیست که کامل‌ترین اسماء و صف آستان جانان...

نویسنده:مهاباد فرخ نژاد- کارشناس روانشناسی عمومیچکیده: زن در جامعه‌ی اسلامی و در نتیجه‌ی تربیت و والای اسلام، ضمن بازیافتن مقام والای خویش در کانون گرم خانواده به تربیت و پرورش انسانهای صدیق و تلاشگر می‌پردازد و در حلول تاریخ و مرحله‌های مختلف با شایستگی، ارزش خویش را به اثبات رسانده و ثابت کرده است که هیچ چیز نمی‌تواند مانعی در برابر او باشد. زن دعوتگر مسلمان در حوزۀ آموزش و پرورش، نهال ایمان در دلهای گلهای آینده و جگرگوشه‌های امت است اسلامی که در آینده بار نهضت اسلامی بر دوش آنان خواهد بود، می‌کارد.(محمودنژاد، مجله اصلاح شماره 50 : 161) دین‌گریزی به مثابه یک آسیب اجتماعی با دیگر آسیبهای اجتماعی اهمیّت در خور توجه این آسیب و نقش ویژه‌ی آن در پدیداری دیگر آسیبهای اجتماعی را به اثبات می‌رساند؛ به گونه‌ای که فزونی و کاستی دین‌گریزی، افزایش و کاهش آسیبهای اجتماعی را در پی دارد. جامعه‌شناسان و روان‌شناسان دین را عامل مهمی در برقراری زندگی سالم اجتماعی می‌دانند.مقدمه:خانواده مبنای جامعه‌ی انسانی است؛ درست مثل سلول که مبنای پیکره آدمی است. جامعه‌های سرافراز، مستقل، سختکوش، ارزشمدار و دانا، قطعاً دارای خانواده‌هایی با همین صفات هستند.نقش خانواده به عنوان پشتیبان نظام اجتماعی و ضامن تداوم نسل بشری است و جامعه را در مقابل بیماریهای ناشی از روابط افسارگسیخته مصون می‌دارد. در کانون خانواده است که ارزشهایی مانند ایثار و شکیبایی و بردباری و تحمل در وجود فرد نهادینه می‌شود. نهال اخلاق و فضیلت و معنای حقیقی زندگی است. در خانواده که در حقیقت جامعه‌ای کوچک است انسانها رشد و تعالی می‌یابند. از خانواده‌های سالم، جامعه‌ی سالم به بار می‌نشیند که اعضای آن به صورت یک پیکره‌ی واحد در میدان زندگی مشت آستان جانان...

بدون تردید در ذات دین، هیچ عنصر دین‏‌گریزانه وجود ندارد و تمام دستورات و اعتقادات دینی موافق فطرت و در راستای سعادت انسان‌ها می‌باشد. اگر انسان‏ها به دریافت معارف دینی نایل آیند، در هیچ رتبه‌‏ای از دین نمی‌‏گریزند، بنابراین، پدیده‌ی دین‌‏گریزی به عنوان یك پدیده‌ی اجتماعی، عینی و رفتاری، معلول ماهیت و ذات خود دین نیست، بلكه علت و یا علل دین‌‏گریزی را در خارج از قلمرو دین و آموزه‌‏های دینی باید جست‏‌وجو كرد. عوامل متعددی در بروز دین‌گریزی نقش دارد که به دو دسته اساسی عوامل محیطی و عوامل درون‌فردی تقسیم می‌شوند.خانواده رکن اساسی جامعه است و زنان به عنوان محور خانواده در تأمین سلامت اخلاقی و سعادت آن نقش ویژه‌ای بر عهده دارند. مسئولیت‌های خطیر زنان به عنوان همسر و مادر از تأثیر عمیق این قشر در فراز و فرود جامعه‌ی انسانی حکایت می‌کند.در قرآن کریم حدود ۴۰۰ آیه در مورد زنان نازل گردیده که بیانگر اهمیت و اهتمام این کتاب الهی به نقش زنان است. اعضای جماعت با اتخاذ رویکرد نو به مسئله‌ی زنان و با اعطای مسئولیت به آنان، رویکردی جدا از سنت‌‌‌گرایی ملی و دینی درقبال زنان اختیار کرده‌اند. جریان مذهبی مزبور، با تفسیر جدید از فقه و متون دینی، به دفاع از حقوق زنان و انتقاد از وضع موجود در ایران درباب زنان پرداخته و رویکرد اسلامی را بهترین مدافع و حافظ حقوق زنان معرفی می‌‌‌کند.بررسی عوامل دین‌گریزی جوانان از سوی زنان دعوت واصلاح را می‌توان در موارد زیر خلاصه نمود: - عدم راهکار مناسب جهت رسیدن جوانان به آرامش- عدم قدرت علمی و درونی در از بین بردن شك و تردیدهای معرفتی ودینی- گستردگی بی ضابطه شریعت- عدم موفقیت در اجرای تربیت شایسته میان خانواده و نزدیکان.و برخی از راه‌حل‌های دین‌گریزی از سوی بانوان آستان جانان...

بازداشت راشد غنوشي، چهره برجسته اپوزيسيون نشانه‌اي ديگر از مرگ كامل دموكراسي در تونسنویسنده:محمدحسين لطف‌الهيتونس، زادگاه بهار عربي به آخرين كشوري تبديل شد كه جنبش‌هاي آزادي‌خواهانه ‌زاده شده از بهار عربي در آن شكست مي‌خورند. پس از يك دهه تلاش براي دستيابي به آزادي و دموكراسي، در سال 2021 قيس سعيد، رييس‌جمهور و قدرتمندترين سياستمدار تونس دستور تعطيلي پارلمان را صادر و در فاصله كوتاهي پس از آن بازداشت منتقدان دموكراسي‌خواه را آغاز كرد. هفته گذشته، سرانجام نوبت به راشد غنوشي رسيد. او رهبر بزرگ‌ترين حزب سياسي در تونس و يكي از مهم‌ترين متفكران جهان عرب در حوزه سياست است.غنوشي، متولد سال 1941 در جنوب تونس و در خانواده‌اي فقير كه با كشاورزي روزگار مي‌گذراندند، براي تحصيل به قاهره، دمشق و سپس پاريس سفر كرد و سپس در سال 1971 به تونس بازگشت. در آن زمان جريان‌هاي سياسي اسلام‌گرا و اخواني رشد قابل توجهي در منطقه پيدا كرده بودند و از اين جنبش‌ها به عنوان آلترناتيوي براي دولت‌هاي اقتدارگراي عربي نام برده مي‌شد. غنوشي در چهل سالگي در تاسيس جنبش اسلامي تونس مشاركت كرد و بازداشت شد. او به مدت سه سال در زندان بود و شكنجه‌هاي بسياري را در اين مدت تحمل كرد. در 1987 او بار ديگر به زندان افتاد و در شرايطي كه ديگر كشورهاي عربي حاضر به پذيرش غنوشي نبودند دولت وقت تونس او را به لندن تبعيد كرد.تجربه زندگي غنوشي در يك ليبرال دموكراسي غربي و نگاه او به اين سيستم سياسي از زاويه ديد يك اسلام‌گرا باعث شد او در مقايسه با هم‌نسلان عرب خود نگاه متفاوتي به موضوع حكومت داشته باشد. بر اساس نوشته‌هاي غنوشي او بر اين باور بود كه آزادي يكي از اصلي‌ترين ركن‌هاي يك حكومت است و توصيه مي‌كرد كه بايد از تجارب همه انسان آستان جانان...

در جریان جشن قهرمانی تولوزدر جریان جشن قهرمانی تولوز در جام حذفی فرانسه، زکریا و رفقایش هنگام سخنرانی رئیس باشگاه، مشغول حرف‌زدن با یکدیگر بودند و خانم لورنس آریباژ به آن‌ها تذکر داد که سکوت را رعایت کنند، زکریا هم به او گفت: در خانۀ من زنان با مردان این طور حرف نمی‌زنند.زکریا ابوخلال، بازیکن مراکشی باشگاه تولوز فرانسه، به دلیل گفتار نامناسب با خانم لورنس آریباژ، معاون ورزشی شهرداری تولوز، موقتا از این تیم کنار گذاشته و تا وقتی که جریمۀ نهایی‌اش معلوم شود، حق حضور در تمرینات تولوز را ندارد.ماجرا از این قرار است که در جریان جشن قهرمانی تولوز در جام حذفی فرانسه، که در شهرداری تولوز برگزار شده بود، زکریا و رفقایش هنگام سخنرانی رئیس باشگاه، مشغول حرف‌زدن با یکدیگر بودند و خانم لورنس آریباژ به آن‌ها تذکر داده که سکوت را رعایت کنند، زکریا هم به او گفته است: در خانۀ من زنان با مردان این طور حرف نمی‌زنند.الان که دلیل تنش پدیدآمده بین زکریا بوخلال و لورنس آریباژ معلوم شده، مدیران تولوز زکریا را از حضور در تمرینات این تیم منع کرده‌اند و مشغول بررسی چند و چون جریمۀ او هستند.زکریا ابوخلال 25 ساله است و برای تیم ملی مراکش بازی می‌کند. البته او در آمستردام هلند به دنیا آمده و در تیم‌های ملی زیر 17 سال و زیر 19 سال هلند بازی کرده، اما نهایتا به تیم ملی بزرگسالان مراکش پیوست.مادر زکریا ابوخلال اهل مراکش و پدرش اهل لیبی است. اینکه چرا او با وجود سابقۀ بازی در تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان هلند، حضور در تیم ملی بزرگسالان مراکش را برگزید، دلیلش بزرگ شدن زکریا در اجتماع مراکشی‌های ساکن هلند بوده.در واقع زکریا بیشتر با فرهنگ مراکشی یا با فرهنگ اعراب مسلمانِ شمال آفریقا بزرگ شده و این از جملۀ مردس آستان جانان...

تسلط بر خود یعنی چه؟تسلط بر خود، توانایی برای کنترل درون است یا به عبارتی داشتن تسلط بر روی خواسته‌ها و علایق درونی. آن‌هایی که کنترل شخصی دارند می‌توانند خواسته‌هایشان را مدیریت کنند تا دچار کم خواهی یا زیاده روی نشوند.افرادی که بر خود کنترل لازم را دارند می‌توانند زندگی‌شان را حفظ کنند. به عبارت دیگر قادر به انجام کارهای درست برای حفظ تعادل در زندگی خودشان هستند.سه عادت برای تسلط بر خودفردی که تسلط بر خود دارد برای چیزهایی که می‌خواهد، طبق آنها و در زمان مناسب درخواست می‌کند.این افراد می‌توانند دارای سه عادت زیر باشند:خویشتن داریآن‌ها نسبت به اطراف خود دیدگاه مثبتی دارند و بر روی چیزهایی که برای زنده ماندن نیاز دارند در عوض چیزهایی که می‌خواهند، تمرکز می‌کنند. آن‌ها از چیزهایی که برای غنی سازی زندگی‌شان لازم است استفاده می‌کنند اما هرگز دچار زیاده خواهی نمی‌شوند. آن‌ها سعی نمی‌کنند که به هر روشی شده مزایای جدید کسب کنند.خودباوریآن‌ها ارزش‌هایشان را می‌شناسند و از گفتن تفکرات خود به دیگران واهمه‌ای ندارند. آن‌ها مصمم هستند اما با دیگران با احترام برخورد می‌کنند و خود یا دیگران را پایین نمی‌آورند.احساس رضایترسیدن به حس رضایت از خویشتن در رابطه مستقیم با انعطاف پذیری است. آن‌هایی که تسلط بر خود دارند درک می‌کنند که انجام فعالیت‌های سخت اگر در راه گسترش مهارت‌ها باشد، امری ضروری خواهد بود. پس از سختی، مهارت جدید پیدا کرده و از آن لذت می‌برند.مهارت‌هایی که به سادگی بدست نمی‌آیند اما رضایت زیادی به دنبال دارند شامل هنر، ورزش، مطالعه و …اساساً تسلط بر خود به ما این امکان را می‌دهد تا از چیزهای خوب زندگی به صورت منطقی بدون زیاده خواهی و اطلاع از مقدار کافی آن لذت ببریم.تعریف تسلط ب آستان جانان...